Dz 4,32-37
Miłość zespala Kościół pierwotny*
4 32 Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. 33 Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. 34 Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je 35 i przynosili pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. 36 Tak Józef, nazwany przez Apostołów Barnabas, to znaczy “Syn Pocieszenia”, lewita rodem z Cypru, 37 sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp Apostołów.
Ps 93
Majestat Stwórcy świata
1 Pan króluje, oblókł się w majestat,
Pan przywdział potęgę i nią się przepasał:
tak utwierdził świat, że się nie zachwieje.
2 Twój tron niewzruszony od wieczności,
Ty jesteś od wieków, o Boże.
3 Podnoszą rzeki, o Panie, rzeki swój głos podnoszą, rzeki swój szum podnoszą.
4 Ponad szum wód rozległych, ponad potęgę morskiej kipieli
potężny jest Pan na wysokościach.
5 Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary;
domowi Twojemu przystoi świętość
po wszystkie dni, o Panie!
J 3,7-15
Nikodem
3 7 Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie* narodzić. 8 Wiatr* wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha». 9 W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?» 10 Odpowiadając na to rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? 11 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego* nie przyjmujecie. 12 Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich?* 13 I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego. 14 A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni*, tak potrzeba, by wywyższono* Syna Człowieczego, 15 aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne*.
W Księdze Powtórzonego Prawa czytamy, że Lewi nie będzie miał swojego działu ani dziedzictwa, bo jego dziedzictwem jest Pan. Lewita nie może mieć własnej ziemi ani swojej własności, bo należy do Boga. A jednak Józef Barnaba – lewita ma ziemię, którą może sprzedać. Widać, że Józef nie był zainteresowany życiem w bliskości z Bogiem, nie ufał Mu całkowicie. Ufał sobie i swoim zabezpieczeniom. A zatem fakt sprzedaży ziemi i przyniesienie pieniędzy Apostołom, nie był tylko zwykłą darowizną. To było radykalne nawrócenie, powrót do relacji z Bogiem, absolutne na nowo zaufanie Jahwe. Lewita odnalazł na nowo swoją tożsamość.
Wróć dziś do twoich początków relacji z Bogiem. Wróć do swojego powołania, przypomnij sobie, kim chciał ciebie mieć Bóg. Jakim powołaniem cię obdarował? Czy jesteś temu wierny? Czy ufasz, że Bóg się o ciebie zatroszczy w każdej sytuacji?