Miłość: jest prawdą

Pomódl się słowami Ps 119,86-109

PSALM 119(118)*
Doskonałość Prawa Bożego
86 Wszystkie przykazania Twoje są wierne;
gdy kłamstwem mnie prześladują – pomóż mi!
87 Niemalże pokonaliby mnie na ziemi;
ja zaś nie porzuciłem Twoich postanowień.
88 Według swej łaski zapewnij mi życie,
ja zaś chcę przestrzegać napomnień ust Twoich.

89 Słowo Twe, Panie, trwa na wieki, niezmienne jak niebiosa.
90 Wierność Twoja [trwa] z pokolenia na pokolenie; umocniłeś ziemię, i trwa.
91 Wszystko trwa do dziś według Twoich wyroków,
bo wszystkie rzeczy Ci służą.
92 Gdyby Twoje Prawo nie było moją rozkoszą,
byłbym już zginął w mej nędzy.
93 Nie zapomnę na wieki Twoich postanowień,
bo przez nie dałeś mi życie.
94 Należę do Ciebie – wybaw mię,
bo badam Twe postanowienia.
95 Czyhają na mnie grzesznicy, żeby mnie zgubić;
ja przestrzegam Twoich napomnień.
96 Zobaczyłem, że wszelka doskonałość ma granice:
Twoje przykazanie sięga bardzo daleko.

97 Jakże miłuję Prawo Twoje:
przez cały dzień nad nim rozmyślam.
98 * Twoje przykazanie uczyniło mnie mędrszym od moich wrogów,
bo jest ono moim na wieki.
99 Jestem roztropniejszy od wszystkich, którzy mnie uczą,
bo rozmyślam o Twoich napomnieniach.
100 Jestem roztropniejszy od starców, bo zachowuję Twoje postanowienia.
101 Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki, aby słów Twoich przestrzegać.
102 Nie odstępuję od Twoich wyroków, albowiem Ty mnie pouczasz.
103 Jak słodka jest dla mego podniebienia Twoja mowa: ponad miód dla ust moich.
104 Z Twoich przykazań czerpię roztropność,
dlatego nienawidzę
wszelkiej ścieżki nieprawej.

105 Twoje słowo jest lampą dla moich stóp
i światłem na mojej ścieżce.
106 Przysiągłem i postanawiam przestrzegać Twoich sprawiedliwych wyroków.
107 Panie, jestem bardzo udręczony, zachowaj mnie przy życiu według Twego słowa.
108 Przyjmij, o Panie, ofiary ust moich i naucz mię Twoich wyroków.
109 Moje życie jest w ciągłym niebezpieczeństwie*,
lecz Prawa Twego nie zapominam.

Tekst na medytację: J 8,31-36

Światłość wobec ciemności
8 31 Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami 32 i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». 33 Odpowiedzieli Mu: «Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakżeż Ty możesz mówić: “Wolni będziecie?”» 34 Odpowiedział im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. 35 A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. 36 Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni.

Zadanie: Miłość, prawda i wolność, to słowa, nad którymi warto się dziś pochylić, ale pochylić się nad nimi jako nad całością. Nie ma prawdy bez wolności. Wolność musi zawierać w sobie prawdę, ponieważ w innym wypadku staje się ona bezprawiem. Jednakże wolność i prawda mają sens jedynie wtedy, gdy wypływają z miłości. Jezus chce byśmy poznali prawdę o Nim, o Bogu, który jest miłością i jedynie ta prawda prowadzi nas do prawdziwej wolności, wolności z grzechu i śmierci.

Rozważając dzisiejsze słowo wczuj się w rolę dyskutujących z Nim Żydów i podyskutuj o twojej wolności. Jaką prawdę usłyszałeś? Zapisz to.