Pomódl się słowami Syr 39,1-11
Mądrość uczonych w Piśmie
39 1 Inaczej rzecz się ma z tym, co duszę swoją przykłada do rozważania Prawa [Boga] Najwyższego. Badać on będzie mądrość wszystkich starożytnych, a czas wolny poświęci proroctwom. 2 Zachowa opowiadania ludzi znakomitych i wnikać będzie w tajniki przypowieści – 3 wyszukiwać będzie ukryte znaczenie przysłów i zajmować się będzie zagadkami przypowieści. 4 Znakomitościom będzie oddawał usługi i pokaże się przed panującymi. Przebiegać będzie ziemię obcych narodów, bo zechce doświadczyć dobra i zła* między ludźmi. 5 Postara się pilnie, by od samego ranka zwrócić się do Pana, który go stworzył, i przed Najwyższego zaniesie swą prośbę. Otworzy usta swe w modlitwie i błagać będzie za swoje grzechy. 6 Jeżeli Pan Wielki zechce, napełni go duchem rozumu, on zaś słowa mądrości swej jakby deszcz wyleje i w modlitwie wychwalać Go będzie. 7 Sam pokieruje swoją radą i rozumem, nad ukrytymi Jego tajemnicami zastanawiać się będzie. 8 Wyłoży swą naukę o umiejętności postępowania i Prawem Przymierza Pana chlubić się będzie. 9 Wielu chwalić będzie jego rozum i na wieki nie będzie zapomniany, nie zatrze się pamięć o nim, a imię jego żyć będzie z pokolenia w pokolenie. 10 Mądrość jego opowiadać będą narody, a zgromadzenie wychwalać go będzie. 11 Za życia zostawi imię [większe] niż tysiąc [innych], które po śmierci jeszcze wzrośnie*.
Tekst na medytację: Łk 2,15-20
Pasterze u żłóbka
2 15 Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». 16 Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. 17 Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. 18 A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. 19 Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. 20 A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Zadanie: W Biblii serce jest czymś więcej niż tylko podstawowym organem, jest centrum, z którego pochodzą nasze myśli, pragnienia, nasza uwaga. Wszystkie nasze czyny mają źródło w sercu. W tekście na medytację czytamy o tajemniczych okolicznościach przyjścia na świat Jezusa, który urodził się w uniżeniu i nędzy, odwiedzony w pierwszych chwilach swojego życia przez ludzi z marginesu. Maryja zachowuje i rozważa w sercu wszystkie sprawy. Oznacza to o wiele więcej niż tylko tyle, że pamięta o nich. Rozważa, a więc poddaje refleksji, rozmyśla, układa myśli w pewną spójną całość.
W przeciwieństwie do Maryi my często potrafimy przeoczyć głębszy sens wydarzeń w naszym życiu. Często, w trudnych chwilach, mamy skłonność do uciekania przed nimi albo naprawiania ich po swojemu. Nierzadko jesteśmy zatroskani bądź użalamy się nad sobą, zamiast przemodlić daną sytuację i pytać, odkrywając, w jaki sposób Bóg przez nie działa, jak mnie kształtuje i prowadzi. Maryja pokazuje nam, że Bóg zawsze chce nam coś uświadomić, czegoś nauczyć, nawet w trudnościach i cierpieniu.
Pomódl się za swoją Wspólnotę, abyśmy tak jak Ona, umieli „zachowywać wszystkie sprawy i rozważać je w swoim sercu”.