Pomódl się słowami Ps 114
PSALM 114(113 A)*
Cuda Boże przy wyjściu z Egiptu
1 Alleluja.
Gdy Izrael wychodził z Egiptu,
dom Jakuba – od ludu obcego,
2 przybytkiem jego stał się Juda,
Izrael jego królestwem.
3 Ujrzało morze i uciekło,
Jordan bieg swój odwrócił. 4 Góry skakały jak barany, pagórki – niby jagnięta.
5 Cóż ci jest, morze, że uciekasz?
Czemu, Jordanie, bieg swój odwracasz?
6 Góry, czemu skaczecie jak barany,
pagórki – niby jagnięta?
7 Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana całej ziemi, przed obliczem Boga Jakubowego, 8 który zmienia opokę w oazę, a skałę w krynicę wody.
Tekst na medytację: Dz 1,15-26
Uzupełnienie grona Dwunastu
1 15 Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: 16 «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, 17 bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. 18 * Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. 19 Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi. 20 Napisano bowiem w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie!* 21 Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał* z nami, 22 począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania». 23 Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. 24 I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, 25 by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». 26 I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.
Zadanie: Apostołowie modlą się, by Bóg wskazał im nowego, dwunastego Apostoła. Robią to posługując się modlitwą Psalmem, a potem wypowiadają spontanicznie modlitwę, wierząc, że Bóg im objawi właściwą osobę. Nie wiemy, czy słów było tylko tyle, ile zapisał Łukasz, czy też modlitwa przedłużała się, a Apostołowie dopowiadali swoje modlitwy. Czasami wiele osób chce coś powiedzieć na raz i powstaje modlitwa równoczesna (modlitwa wieczernika). Ważne jest, aby pozwolić prowadzić się Duchowi Świętemu i modlić się tak, jak On prowadzi. Na najbliższym spotkaniu w grupach pomódlcie się modlitwą równoczesną.