Pomódl się słowami Ps 44
PSALM 44(43)*
Błaganie odrzuconego chwilowo Izraela
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.
2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy:
ojcowie nasi nam opowiedzieli
o czynie, którego za ich dni dokonałeś,
za dni starożytnych.
3 Ty własną ręką
wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń.
4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.
5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.
6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów
i naszych napastników depczemy* w imię Twoje.
7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi
ani mój miecz mnie nie ocalił;
8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów
i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą.
9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem
i sławimy bez przerwy Twe imię.
10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś,
i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;
11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem,
a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
12 Na rzeź nas wydałeś jak owce
i rozproszyłeś nas między pogan. 13 Swój lud sprzedałeś za bezcen
i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.
14 * Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom,
na śmiech i urąganie naszego otoczenia.
15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan,
ludy potrząsają głową nad nami.
16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga
i wstyd mi twarz okrywa,
17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa,
wobec wroga i mściciela.
18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie
i nie złamaliśmy Twego przymierza,
19 ani serce nasze się nie odwróciło
i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali*
i okryłeś nas mrokiem.
21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego
i wyciągali ręce do obcego boga,
22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł,
On, który zna tajniki serca?*
23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują,
mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze?
Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu,
a ciało do ziemi*.
27 Powstań, przyjdź nam na pomoc
i wyzwól nas przez swą łaskawość!
Tekst na medytację: Mk 5,35-43
Córka Jaira*
5 35 Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?» 36 Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: «Nie bój się, wierz tylko!». 37 I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. 38 Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia, 39 wszedł i rzekł do nich: «Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». 40 I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. 41 Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: “Dziewczynko, mówię ci, wstań!” 42 Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. 43 Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.
Zadanie: Dziś modlitwa metodą Lectio divina.
Lectio divina (z łac. Boże czytanie) jest starożytną praktyką medytacji Słowa Bożego na drodze kolejnych etapów, które prowadzą człowieka od Słowa Bożego do życia wiary. Do medytacji trzeba się dobrze przygotować. Należy zarezerwować na nią czas, przygotować sobie miejsca do czytania i modlitwy oraz przede wszystkim wezwać pomocy Ducha Świętego. Ten Duch, który kiedyś prowadził umysł i rękę autorów natchnionych dziś otwiera przed nami Słowo, które staje się mową Boga do nas daną na dziś.
LECTIO
Czytanie tekstu, które rodzi pragnienie autentycznego poznania jego treści, zrozumienia co mówi tekst biblijny sam w sobie, co Bóg chciał powiedzieć ludzkości przez ten tekst? Ważne aby otworzyć się na prawdę zawartą w tekście a nie skupić się na poziomie własnych myśli.
MEDITATIO
Rozważanie, w którym stawiamy sobie pytanie o to co mówi tekst biblijny do mnie? Tutaj każdy osobiście, ale także wspólnota, powinien otworzyć się na Słowo i z nim skonfrontować swoje postępowanie, ponieważ nie chodzi o rozważanie słów wypowiedzianych w przeszłości, ale w chwili obecnej.
ORATIO
Modlitwa, ma nas prowadzić do dania odpowiedzi Bogu, zakłada pytanie: co my mówimy Panu w odpowiedzi na Jego Słowo? Modlitwa jako prośba, wstawiennictwo, dziękczynienie i uwielbienie jest pierwszym sposobem, przez który słowo nas zmienia.
CONTEMPLATIO
Lectio divina kończy się kontemplacją, podczas której przyjmujemy Boży dar w postaci Jego spojrzenia na rzeczywistość. Wewnętrznie przeżywamy nawrócenie umysłu, woli i serca. Kontemplacja ma bowiem wyrobić w zamysł Chrystusowy (1 Kor 2,16). Słowo Boże jest kryterium rozeznania, pozostaje żywe (…) skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca (Hbr 4,12).
ACTIO
Lectio divina w swojej dynamice nie kończy się dopóki nie doprowadzi nas do działania, sprawiającego, że życie wierzącego staje się darem dla innych w miłości.
(www.paulus.org.pl)