Poniedziałek 20 lutego 2023

Syr 1,1-10

Tajemnica mądrości
1 1 Cała mądrość od Boga pochodzi, jest z Nim na wieki. 2 Piasek morski, krople deszczu i dni wieczności któż może policzyć? 3 Wysokość nieba, szerokość ziemi, przepaść i mądrość któż potrafi zbadać? 4 Jako pierwsza przed wszystkim stworzona została mądrość, rozum roztropności od wieków*. 6 Korzeń mądrości komuż się objawił, a dzieła jej wszechstronnej umiejętności któż poznał?* 8 Jest Jeden mądry, co bardzo lękiem przejmuje, siedzący na swym tronie. 9 To Pan ją stworzył, przejrzał, policzył i wylał na wszystkie swe dzieła, 10 na wszystkie stworzenia według swego daru, a tych, co Go miłują, hojnie nią wyposażył.

Ps 93

Majestat Stwórcy świata
1 Pan króluje, oblókł się w majestat,
Pan przywdział potęgę i nią się przepasał:
tak utwierdził świat, że się nie zachwieje.
2 Twój tron niewzruszony od wieczności,
Ty jesteś od wieków, o Boże.

3 Podnoszą rzeki, o Panie, rzeki swój głos podnoszą, rzeki swój szum podnoszą. 4 Ponad szum wód rozległych, ponad potęgę morskiej kipieli
potężny jest Pan na wysokościach.
5 Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary;
domowi Twojemu przystoi świętość
po wszystkie dni, o Panie!

Mk 9,14-29

Uzdrowienie epileptyka*
9 14 Gdy przyszli do uczniów, ujrzeli wielki tłum wokół nich i uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi. 15 Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum i przybiegając, witali Go. 16 On ich zapytał: «O czym rozprawiacie z nimi?» 17 Odpowiedział Mu jeden z tłumu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. 18 Ten, gdziekolwiek go chwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli». 19 On zaś rzekł do nich: «O plemię niewierne, dopóki mam być z wami? Dopóki mam was cierpieć? Przyprowadźcie go do Mnie!» 20 I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł szarpać chłopca, tak że upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach. 21 Jezus zapytał ojca: «Od jak dawna to mu się zdarza?» Ten zaś odrzekł: «Od dzieciństwa. 22 I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli możesz co, zlituj się nad nami i pomóż nam!». 23 Jezus mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy». 24 Natychmiast ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!» 25 A Jezus widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: «Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!». 26 A on krzyknął i wyszedł wśród gwałtownych wstrząsów. Chłopiec zaś pozostawał jak martwy, tak że wielu mówiło: «On umarł». 27 Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał. 28 Gdy przyszedł do domu, uczniowie Go pytali na osobności: «Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?» 29 Rzekł im: «Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą <i postem>».

Przeczytaj, co mówi Katechizm Kościoła Katolickiego, w nawiązaniu do fragmentu dzisiejszej Ewangelii: Wiara jest darem danym człowiekowi przez Boga. Ten nieoceniony dar możemy utracić. Św. Paweł ostrzega przed tym Tymoteusza: Wystąp w dobrej walce, „mając wiarę i dobre sumienie. Niektórzy odrzuciwszy je ulegali rozbiciu w wierze (1Tm 1,18-19). Aby żyć, wzrastać i wytrwać w wierze aż do końca, musimy karmić ją słowem Bożym oraz prosić Pana, aby przymnażał nam wiary; powinna ona działać „przez miłość” (Ga 5,6), być podtrzymywana przez nadzieję i zakorzeniona w wierze Kościoła. (KKK 162)

Inny tekst nawiązujący również do wcześniej rozważanych fragmentów: Jak Jezus prosi Ojca i składa Mu dziękczynienie przed otrzymaniem Jego darów, tak samo uczy nas tej synowskiej śmiałości: „Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie” (Mk 11,24). Taka jest moc modlitwy, „wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy” (Mk 9,23), dla wiary, która „nie wątpi” (Mt 21,21). O ile Jezus jest zasmucony „niedowiarstwem” swoich bliskich (Mk 6,6) i „małą wiarą” swoich uczniów (Mt 8,26), o tyle jest pełen podziwu dla „wielkiej wiary” setnika rzymskiego (Mt 8,10) oraz kobiety kananejskiej (Mt 15,28). (KKK 2610).

Katechizm przypomina też, że swoją władzę uzdrawiania, za którą wszyscy tęsknimy, Chrystus pozostawił w sakramentach: W sakramentach Chrystus nadal „dotyka”, aby nas uzdrowić. (KKK 1504)

Pomódl się za Wspólnotę.