1 J 3,7-10
Musimy unikać grzechów
3 7 Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. 8 Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła. 9 Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże*; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga.
Musimy zachować przykazania, zwłaszcza przykazanie wzajemnej miłości
10 Dzięki temu można rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła*: każdy, kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata.
Ps 98
Chwała Bogu, Zbawcy świata!
1 * Psalm.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem cuda uczynił.
Zwycięstwo zgotowała Mu Jego prawica
i święte ramię Jego.
2 Pan okazał swoje zbawienie:
na oczach narodów
objawił swą sprawiedliwość.
3 Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
wobec domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
4 Radośnie wykrzykuj na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się i weselcie, i grajcie!
5 Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, przy wtórze cytry
i przy dźwięku harfy,
6 przy trąbach i dźwięku rogu:
radujcie się wobec Pana, Króla!
7 * Niech szumi morze i to, co je napełnia,
świat i jego mieszkańcy!
8 Niech rzeki klaszczą w dłonie,
niech góry razem wołają radośnie
9 przed obliczem Pana, bo nadchodzi,
sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie
i według słuszności – ludy*.
J 1,35-42
Świadectwo uczniów
1 35 Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami 36 i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». 37 Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. 38 Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?» 39 Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej*. 40 Jednym* z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. 41 Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. 42 I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: «Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas»* – to znaczy: Piotr.
Na kartach dzisiejszej Ewangelii spotykamy Andrzeja. O Andrzeju nie wiemy zbyt wiele, ale to, co wiemy, pokazuje nam dość wyraźnie jego charakter. Andrzej jest dość interesującą postacią w zespole apostołów. Posiada dwie szczególne cechy.
Po pierwsze: był typowym kandydatem na drugie miejsce. Najczęściej określany jako brat Szymona. I choć był jednym z dwóch pierwszych, którzy poszli za Jezusem, to jednak nie należał do wewnętrznego kręgu Jego uczniów.
Po drugie: Andrzej jest typowym człowiekiem przyprowadzającym innych ludzi do Jezusa. Tylko trzy razy w całej Ewangelii Andrzej występuje w głównej roli i zawsze wtedy kogoś „przyprowadza”. W dzisiejszym urywku Ewangelii przyprowadza Piotra do Jezusa, w J 6,8-9 przyprowadza do Jezusa chłopca z pięcioma chlebami i dwiema rybkami, a w J 12,22, przyprowadza do Jezusa Greków szukających prawdy. Andrzejowi musiało sprawiać wielką radość przyprowadzanie ludzi do Jezusa. Jest człowiekiem, który pragnie dzielić się chwałą z innymi, jest człowiekiem o sercu misjonarza. Dla nas Andrzej może być przykładem człowieka, który nie chce zachować Jezusa tylko dla siebie. Może też być patronem tych, którzy pokornie, wiernie i bez obrażania się zajmują drugie miejsca.
A jak jest z tobą? Czy którąś z cech Andrzeja odkrywasz u siebie? Jeśli tak, podziękuj dziś za to Bogu. Jeśli jeszcze nie do końca te cechy w sobie dostrzegasz, to poproś kogoś o modlitwę w tej intencji, a sam pomyśl, co jeszcze powinieneś zrobić, by być podobnym do Andrzeja – brata Piotra.