Styczeń: EWANGELIZACJA, CZYLI „IDŹCIE I GŁOŚCIE”
Lb 6,22-27
Nazireat
6 22 I mówił znowu Pan do Mojżesza tymi słowami: 23 «Powiedz Aaronowi i jego synom: tak oto macie błogosławić Izraelitom. Powiecie im: 24 Niech cię Pan błogosławi i strzeże. 25 Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. 26 Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem. 27 Tak będą wzywać imienia mojego nad Izraelitami, a Ja im będę błogosławił».
Ps 67
O błogosławieństwo na trud apostolski
1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Pieśń.
2 Niech Bóg się zmiłuje nad nami, niech nam błogosławi;
niech zajaśnieje dla nas Jego oblicze!*
3 Aby na ziemi znano Jego drogę,
Jego zbawienie – pośród wszystkich ludów*.
4 Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy,
niech wszystkie narody dają Ci chwałę!
5 Niech się narody cieszą i weselą,
że Ty ludami rządzisz sprawiedliwie
i kierujesz narodami na ziemi.
6 Niech Ciebie, Boże wysławiają ludy,
niech wszystkie narody dają Ci chwałę!
7 Ziemia wydała swój owoc:
Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
8 Niechaj nam Bóg błogosławi
i niech się Go boją
wszystkie krańce ziemi!
Ga 4,4-7
Ograniczone zadanie Prawa
4 4 * Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, 5 aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. 6 Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha* Syna swego, który woła: Abba*, Ojcze! 7 A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
Łk 2,16-21
Pasterze u żłóbka
2 16 Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. 17 Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. 18 A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. 19 Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. 20 A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Obrzezanie
21 Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię*, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki].
Dziś jest Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki. Radując się wraz z Maryją tym, że w pełni czasu przyszedł Chrystus i wyzwolił nas z niewoli grzechu, zachwyćmy się dziś na nowo synostwem.
Paweł pokazuje w swoim liście, że dowodem naszego synostwa jest odruchowy krzyk serca. W swojej najgłębszej potrzebie człowiek woła do Boga: „Ojcze!” Paweł używa tu podwójnego zwrotu: „Abba! Ojcze!”. Abba to słowo aramejskie. Na pewno było ono często na ustach Jezusa. Jego dźwięk pozostał tak święty, że ludzie zachowali je w języku oryginalnym. Ten odruchowy krzyk ludzkiego serca Paweł uważa za dzieło Ducha Świętego. Jeżeli nasze serca tak wołają, to wiemy, że jesteśmy synami i do nas należy całe dziedzictwo łaski.
Kontempluj dziś Jezusa, Syna Boga i Dziewicy Maryi.