Iz 35,1-10
Sąd Boży wybawieniem Izraela
35 1 Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia*, niech się raduje step i niech rozkwitnie! 2 Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Saronu. Oni zobaczą* chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. 3 Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! 4 Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto – pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by zbawić was». 5 Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. 6 Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; 7 spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale – na trzcinę z sitowiem. 8 Będzie tam droga czysta, którą nazwą Drogą Świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, <gdy odbywa podróż>, i głupi nie będą się tam wałęsać. 9 Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. 10 Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na twarzach: osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.
Ps 85
Bliskie jest nasze zbawienie
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
2 Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi;
odmieniłeś los* Jakuba,
3 odpuściłeś winę Twojemu ludowi;
zakryłeś wszystkie ich grzechy.
4 Powściągnąłeś całe zagniewanie* Twoje,
zaniechałeś zapalczywości Twojego gniewu.
5 Odnów nas, Boże, nasz Zbawco,
i zaniechaj Twego oburzenia na nas!
6 Czyż będziesz na nas gniewał się na wieki,
czy gniew Twój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
7 Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, aby Twój lud weselił się w Tobie?
8 Okaż nam, Panie, swoją łaskawość i daj nam swoje zbawienie!
9 Chciałbym słuchać tego, co mówi Pan Bóg: oto ogłasza pokój ludowi swemu i świętym swoim; niech się nie stają znów nierozsądni.
10 Zaiste, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją,
tak iż chwała* zamieszka w naszej ziemi.
11 * Łaskawość i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
12 Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość wychyli się z nieba.
13 Pan sam obdarzy szczęściem
a nasza ziemia wyda swój owoc.
14 Sprawiedliwość pójdzie przed Nim, po śladach Jego kroków – zbawienie.
Łk 5,17-26
Uzdrowienie paralityka*
5 17 Pewnego dnia, gdy nauczał, siedzieli przy tym faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i Jerozolimy. A była w Nim moc Pańska, że mógł uzdrawiać. 18 Wtem jacyś ludzie niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. 19 Nie mogąc z powodu tłumu w żaden sposób go przynieść, wyszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem w sam środek przed Jezusa. 20 On widząc ich wiarę rzekł: «Człowieku, odpuszczają ci się twoje grzechy». 21 Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić. «Któż On jest, że śmie mówić bluźnierstwa? Któż może odpuszczać grzechy prócz samego Boga?» 22 Lecz Jezus przejrzał ich myśli i rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? 23 Cóż jest łatwiej powiedzieć: “Odpuszczają ci się twoje grzechy”, czy powiedzieć: “Wstań i chodź”? 24 Lecz abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!» 25 I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do domu, wielbiąc Boga. 26 Wtedy zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: «Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj».
Pierwszy werset dzisiejszego Psalmu responsoryjnego brzmi: „Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi”.
Bóg mówi do nas na wiele sposobów. Przypomnijmy sobie dziś, jakie to sposoby. Oczywiście pierwszy i podstawowy sposób to Biblia. Ale nie jest to sposób jedyny. Możemy odbierać Boży głos w najróżniejszy sposób. Duch, dusza i umysł człowieka są ukształtowane poprzez to, co „usłyszymy” naszymi pięcioma zmysłami. To co odbieramy wzrokiem, słuchem, smakiem, węchem i dotykiem jest przetwarzane przez nasz mózg i komunikowane do naszego ducha i duszy. Oprócz tego Bóg komunikuje się z nami jeszcze w inny, może nie zawsze dostrzegalny przez nas sposób. A zatem Bóg może mówić do nas:
– osobiście;
– przez aniołów;
– przez wizje;
– przez sny;
– odczucia w duchu;
– przez wyobraźnię;
– przez innego człowieka…
Boży język jest jednak dla nas zrozumiały jedynie dzięki Duchowi Świętemu, który w nas mieszka, o ile się wcześniej nawróciliśmy. Dobrze też jest rozeznać to, co słyszymy ze swoim spowiednikiem lub kierownikiem duchowym. Niedopuszczalne jest branie jakiś wewnętrznych odczuć, snów czy wyobrażeń i twierdzenie, że jest to głos Boga, jeżeli nie są one zgodne z Biblią i z nauką Kościoła.
Posiedź dziś w ciszy i „posłuchaj” Boga wszystkimi swoimi zmysłami.