Miłość: we wszystkim pokłada nadzieję

Pomódl się słowami 1 Kor 13,12-13

Hymn o miłości
13 12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany*. 13 Tak* więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość.

Tekst na medytację: Rz 5,1-5

Pojednanie z Bogiem
5 1 Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy* pokój z Bogiem* przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 2 dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp* do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. 3 Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, 4 a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś – nadzieję. 5 * A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

Zadanie: Na dziś do rozważenia fragment książki pod tytułem 13 cech miłości:

Prawdziwa miłość zachowuje nadzieję. Nawet, kiedy patrzy na grzech, nie ustaje, bo jest pewna, że dana sytuacja może się zmienić, i że Bóg może wyciągnąć jakieś dobro ze zła. Można poddać się rozpaczy patrząc na rzeczy, które nam nie wyszły, które runęły w gruzach. Możemy czuć to samo, co czuli apostołowie zamknięci w wieczerniku po tym, jak ukrzyżowano Jezusa. Oni widzieli Jego śmierć. W wieczerniku poddali się rozpaczy, gdyż cały ich wspaniały plan na przyszłość rozsypał się. Ale można też, jak apostoł Jan, który nie uciekł spod krzyża, trwać w nadziei, że Bóg wyprowadzi nas z ciemnej doliny i powiedzie na zielone pastwiska i nad spokojną wodę.

Patrząc na trudną sytuację w małżeństwie, w rodzinie, warto przywoływać sobie obraz Jezusa zmartwychwstałego, który ukazuje się swoim zrozpaczonym uczniom w wieczerniku: „Ja jestem, nie umarłem”.

W miłości małżeńskiej i rodzinnej konieczne jest odniesienie do miłości, jaką jest Bóg. Patrząc na Zmartwychwstałego zachowujemy nadzieję, że to, co jest zniszczone, umarłe, może zostać odbudowane, może ożyć. Człowiek, który kocha, we wszystkim pokłada nadzieję, chociaż wszystko może wyglądać beznadziejnie, bo wbrew nadziei wierzy nadziei.

(Marek Kruszyński SJ, 13 cech miłości, manreza.pl)