Liturgia – co to takiego?

Marzec – Liturgia

Pomódl się słowami Ps 105,1-23

PSALM 105(104)*
Bóg wierny przymierzu z Abrahamem
1 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście dzieła Jego wśród narodów!
2 Śpiewajcie Mu i grajcie Mu,
rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda!
3 Szczyćcie się Jego świętym imieniem;
niech się weseli serce szukających Pana!
4 Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze,
szukajcie zawsze Jego oblicza!*
5 Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał,
o Jego znakach i sądach ust Jego,
6 potomstwo Abrahama, Jego słudzy,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.

7 On, Jahwe, jest naszym Bogiem:
Jego wyroki obejmują świat cały.
8 Na wieki pamięta o swoim przymierzu,
obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
9 * Zawarł je z Abrahamem
i przysięgę dał Izaakowi,
10 ustanowił dla Jakuba jako prawo,
dla Izraela jako wieczne przymierze,
11 mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan
na waszą własność dziedziczną.

12 Kiedy ich było niewielu,
nieliczni i obcy w niej,
13 i wędrowali od szczepu do szczepu,
z jednego królestwa do drugiego ludu,
14 nikomu nie pozwolił ich uciskać
i z ich powodu karał królów*:
15 «Nie dotykajcie moich pomazańców
i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!»
16 * Potem przywołał głód na ziemię
i odebrał cały zapas chleba.
17 Wysłał przed nimi człowieka:
Józefa sprzedano jako niewolnika.
18 Kajdanami ścisnęli jego nogi,
w żelazo zakuli jego szyję,
19 aż się spełniła jego przepowiednia
i słowo Pańskie dało mu świadectwo.
20 Posłał król, by uwolnić go,
i władca ludów, aby go wyzwolić.
21 Ustanowił go panem nad swoim domem
i władcą nad całą swoją posiadłością,
22 by według swej myśli pouczał jego dostojników
a jego starszyznę uczył mądrości.
23 Wówczas Izrael wkroczył do Egiptu,
Jakub był gościem w kraju Chama.

Tekst na medytację: 1Tm 1,12-17

Dziękczynienie za łaskę nawrócenia
1 12 Dzięki składam Temu, który mię przyoblekł mocą, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie za godnego wiary, skoro przeznaczył do posługi mnie, 13 ongiś bluźniercę, prześladowcę i oszczercę. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem z nieświadomością, w niewierze. 14 A nad miarę obfitą okazała się łaska naszego Pana wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie! 15 Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania*, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy. 16 Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy w Niego wierzyć będą dla życia wiecznego. 17 A Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu – cześć i chwała na wieki wieków! Amen.

Zadanie: Wyraz liturgia (od greckiego wyrazu „leiturgia”) można przetłumaczyć jako publiczna służba, praca. Najprościej mówiąc liturgia, to wszelki kult, jaki oddawany jest Bogu. Cytowana już wyżej Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańskiego II definiuje liturgię w następujący sposób: Słusznie zatem uważa się liturgię za wypełnianie kapłańskiej funkcji Jezusa Chrystusa. W niej przez znaki dostrzegalne wyraża się i w sposób właściwy dla poszczególnych znaków dokonuje uświęcenie człowieka, a Mistyczne Ciało Jezusa Chrystusa, to jest Głowa ze swymi członkami, sprawuje pełny kult publiczny. (KL 7)

Można powiedzieć, że liturgia jest:

– wykonywaniem kapłańskiego posłannictwa Chrystusa;

– uobecnieniem misterium paschalnego;

– zapowiedzią liturgii niebieskiej i niejako udziałem w jej odblasku już tu na
ziemi. Liturgia ziemska daje nam niejako przedsmak uczestnictwa w liturgii
niebieskiej (KL 8);

– uświęceniem człowieka i uwielbieniem Boga;

– dziełem Chrystusa i Kościoła.

Celem liturgii jest zawsze uwielbienie Stwórcy i uświęcenie człowieka.

My najczęściej uczestniczymy w liturgii Eucharystii i o niej najwięcej w tym miesiącu będzie mowa. Ale liturgia to nie tylko Msza święta. Do liturgii zaliczamy również: sakramenty święte, sakramentalia (egzorcyzmy, poświęcenia, błogosławieństwa), Liturgię Godzin i celebracje roku liturgicznego.

W dzisiejszym tekście na medytację św. Paweł mówi o sobie, jako o zbawionym grzeszniku. Kiedy wspominasz, albo opowiadasz o błędach, grzechach, które popełniłeś w przeszłości, czy natychmiast przychodzi ci myśl, że Jezus już cię zbawił i uwolnił od tego grzechu, tej słabości? Jeśli nie, to postanów sobie, że od dziś będziesz to robić. I dziel się z innymi zwycięstwem Jezusa w twoim życiu.