Pomódl się słowami Dz 2,42-47
Życie pierwotnego Kościoła*
2 42 Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba* i w modlitwach. 43 Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. 44 Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne*. 45 Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. 46 Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. 47 Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
Tekst na medytację: 3J 3-8
Pochwała Gajusa i polecenie misjonarzy
3 Ucieszyłem się bardzo z przybycia braci, którzy zaświadczyli o prawdzie twego [życia], bo ty istotnie postępujesz zgodnie z prawdą. 4 Nie znam większej radości nad tę, kiedy słyszę, że dzieci moje postępują zgodnie z prawdą. 5 Ty, umiłowany, postępujesz w duchu wiary, gdy pomagasz braciom, a zwłaszcza przybywającym skądinąd*. 6 Oni to świadczyli o twej miłości wobec Kościoła; dobrze uczynisz zaopatrując ich na drogę zgodnie z wolą Boga. 7 Przecież wyruszyli w drogę dla imienia Jego nie przyjmując niczego od pogan. 8 Powinniśmy zatem gościć takich ludzi, aby wspólnie z nimi pracować dla prawdy.
Zadanie: Gajus z pewnością udzielał pomocy zarówno braciom, których znał, na przykład misjonarzom, którzy wyruszali z jego wspólnoty i do niej należeli, jak i nieznajomym, nienależącym do jego wspólnoty, a jednak kiedy przybywali do jego domu (wspólnoty) jako misjonarze i bracia w wierze, znajdowali tam gościnę. Czy myślisz o sobie, jako o kimś, kto jest gościnny? Gdyby św. Jan był twoim liderem, czy mógłby wyrazić się o tobie w podobny sposób jak wyraził się o Gajusie?